W poniedziałek 15 czerwca spotkanie kapłanów, moich kolegów z tego samego rocznika seminaryjnego, wyświęconych w 1982 roku dla Archidiecezji Przemyskiej. Zostali oni zaproszeni do Lecki, aby wspólnie dziękować za dar łaski powołania, a także modlić się w intencji parafii, która ich będzie gościć.
Obdarzeni łaska kapłaństwa Chrystusowego przed 33 laty, dzisiaj pracują w czterech diecezjach – przemyskiej, rzeszowskiej, sandomierskiej i szczecińsko – kamieńskiej, jako proboszczowie, profesorowie Seminarium Duchownego i Uniwersytetu. Dwaj są na misjach – w Belgii i Japonii. Są w tej grupie także kapłani, którzy choć z powodu choroby nie mogą pracować duszpastersko, to uczestniczą w posłudze kapłańskiej przez swoje cierpienie. Jeden zaś z nas, ks. Roman Guzek, odszedł już do Pana.
Patrząc w tym dniu wstecz, na to, czego Bóg przez nas dokonał, spoglądamy jednocześnie z nadzieja w przyszłość, iż nie zabraknie nam następców. Modlimy się o powołania w parafiach, w których posługujemy, o powołania w naszych diecezjach.
Kościół w Lecce, ten pierwszy, „stary”, poprzez 75 lat swego istnienia miał to szczęście, że zawsze stawał przy ołtarzu kapłan, by sprawować Najświętszą Ofiarę. Czy ten nowy będzie miał takie samo szczęście, na przestrzeni, daj Bóg, setek lat jego historii? Czy kiedyś znowu stanie przy ołtarzu nowy kapłan wywodzący się z tej parafii? Czy nie zabraknie wiernych gromadzących się w nowym kościele?
Wiele wysiłku włożyła wspólnota parafialna w budowę pierwszego, a po 75 latach, drugiego kościoła. Wysiłek fizyczny, finansowy, i najważniejszy – modlitewny. Dzieło budowy jeszcze jednak nie jest zakończone – trwa wyposażanie wnętrza świątyni.
Czerpiąc natchnienie z tych ostatnich wydarzeń w życiu naszej wspólnoty usiłujemy spojrzeć na problemy obecnego czasu. W szybko zmieniającej się rzeczywistości społecznej chcemy zachować wiarę naszych Ojców i żyć według niej w dzisiejszym świecie. Liczymy, ze wszyscy ochrzczeni naszej parafii każdego dnia wybierać będą drogę wiary, a pracujący w parafii kapłani będą gorliwie wypełniać swoją posługę. Wypełniona wiernymi świątynia – nie tylko od wielkiego święta, ale i na co dzień – niechże będzie świadectwem naszego oddania Bogu i Kościołowi.
O to się wspólnie modlimy.
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.